Sneeuwklokjesdag in Rozendaal!

Op 7 februari 2024 om 14.00 uur gaan we een sneeuwklokjesdag in Rozendaal organiseren bij IKC de Dorpsschool. Dit is een initiatief van de werkgroep biodiversiteit in samenwerking met de gemeente.

Hoe leuk zou het zijn als Rozendaal een gemeente vol sneeuwklokjes wordt. We gaan een begin maken.
Er zijn 1000 biologische sneeuwklokjes besteld die we graag met de kinderen van Rozendaal (en omstreken) willen planten in onze gemeente.
Als de kinderen een schepje meenemen kunnen ze zelf bolletjes met blaadjes planten in de daarvoor aangewezen stukken openbaar groen. Er zal een verhalenverteller zijn die meer vertelt over het sneeuwklokje en daar liedjes over zingt. Het belooft een leuke happening te worden.

De datum is inmiddels bekend, hou voor meer informatie hierover de website van de gemeente in de gaten. De onzekerheid van een geschikte datum heeft te maken met wanneer de sneeuwklokjes klaar zijn om te rooien en verzonden kunnen worden. De natuur laat zich niet dwingen. We hopen op veel kinderen die mee doen! En dan volgend jaar natuurlijk je zelf geplante sneeuwklokje de grond uit kijken…

Over de sneeuwklokjesdag van Rozendaal 2024

Op 7 februari 2024 om 14.00 uur is het zover. Kom dan naar IKC de Dorpsschool.

Over sneeuwklokjes

Vaak al in januari gaan de eerste sneeuwklokjes bloeien en weten we dat de lente er aan gaat komen.
Het sneeuwklokje slaat zijn voedingsstoffen op in het voorgaande groeiseizoen in zijn bol. En kan daardoor een snelle start maken. De voortplanting gaat zowel onder de grond als via zaad.
Ondergronds maken ze van één bolletje 2 of 3 bolletjes en binnen een paar jaar heb je een leuk wit bloeiend veldje eind van de winter!

Als je flink wat sneeuwklokjes hebt kun je gaan vermeerderen. Dat doe je door ze als ze boven de grond komen ze uit de grond te halen en op een andere plek te zetten. Je kunt bijvoorbeeld wat aan de buren geven als ze dat leuk vinden. Zo komen er steeds meer. Honingbijen en hommels halen bij gunstig weer al vanaf februari uit sneeuwklokjes een licht oranjekleurig stuifmeel en zelfs een kleine hoeveelheid nectar. Dan ontstaan er ovale zaadbollen die je kunt verspreiden. Het is lastig biologische sneeuwklokjes te kopen, dus liever via via dan niet biologische bollen kopen. Die doen de natuur alleen maar kwaad.

Een goede plek voor sneeuwklokjes is halfschaduw, bijvoorbeeld onder bladverliezende struiken of bomen en in grond waar wat humus in zit. In onze zandgrond in de volle zon gaan ze het niet doen. Maar als de grond humus bevat, dus donker is door verteerde blaadjes etc. komt het goed.

Het sneeuwklokje (Galanthus nivalis) is afkomstig uit Zuid-Europa en in de Lage Landen sinds de achttiende eeuw plaatselijk ingeburgerd, oorspronkelijk vooral als stinzenplant. Hij verwilderde gemakkelijk dus raakte wijd verspreid. De geslachtsnaam Galanthus is een samenstelling van Oudgrieks, gala (melk) en, anthos (bloem), nivalis betekent: in of bij de sneeuw groeiend.

Een beetje geschiedenis

Al in 1500 kwam het gewone sneeuwklokje (Galanthus nivalis) naar Nederland. Van oorsprong komt het sneeuwklokje vooral voor in Midden- en Zuid-Europa tot in Normandie. Ze werden sinds de 18e eeuw regelmatig in Nederland aangeplant bij kloosters en landhuizen. Inmiddels voelen ze zich hier zo thuis dat ze niet meer weg te denken zijn uit de Nederlandse natuur.
Het sneeuwklokje wordt nu gerekend tot de “stinzenplanten”. De term “stinzenplant” wordt gebruikt voor met name voorjaarsbloeiende planten met wortelstokken, bollen of knollen die na aanplanting aan hun lot zijn overgelaten. Ze zijn hier verwilderd en ingeburgerd en kunnen zich handhaven als een inheemse plant.

Oude, Engelse namen van het sneeuwklokje verwijzen naar de associatie met het religieuze feest van Maria Lichtmis of Candlemas (2 februari). Candlemas bells waren de perfecte bloemen voor het feest; onberispelijke symbolen van zuiverheid. Om die reden werden ze ook massaal aangeplant rondom kerken en abdijen om ze op de dag zelf te verzamelen voor het feest.
Tot op vandaag groeien op de oude kerkhoven en rond verwoeste abdijen en priorijen velden vol sneeuwklokjes. Er waren halverwege de 19e eeuw veel verzamelaars van sneeuwklokjes. Sommige sneeuwklokjes kregen de naam van verzamelaars/kwekers.
In de jaren 50 vorige eeuw haalden Texelse boeren veel sneeuwklokjes uit Frankrijk waar ze in het wild groeiden, om ze te kweken en te verhandelen. Dit gebeurde in gepachte bospercelen van Staatsbosbeheer. Inmiddels is dit opgehouden, want Staatsbosbeheer verpacht die bospercelen niet meer.
Op Texel groeien nog wel heeeeel veel sneeuwklokjes!

Er zijn wereldwijd 19 soorten sneeuwklokjes bekend. En daarvan zijn er weer ruim 2000 varieteiten. Er is een groep galanthofielen ofwel sneeuwklokjesverzamelaars. Sneeuwklokjes zijn rond de eeuwwisseling (1900) een ware rage en worden overal afgebeeld. Ze sieren kopjes, prentkaarten, etc.. Sinds 1891 is er jaarlijks een sneeuwklokjesconferentie in Engeland. Voor de liefhebbers zijn er sneeuwklokjesreizen, sneeuwklokjesfeesten en sneeuwklokjeswandelingen. De sneeuwklokjesgekte uit Engeland is hier in wat mindere mate overgewaaid. Verzamelaars uit Nederland kunnen bij de Boschhoeve in Wolfheze terecht. Daar is in februari het sneeuwklokjesfeest. Dit jaar zal dat 8, 9 en 10 februari zijn.

Folklore

Door de geschiedenis heen is het sneeuwklokje in verschillende culturen geassocieerd met zuiverheid en hoop, een nieuw begin. In de Victoriaanse taal van bloemen werd het sneeuwklokje gezien als een teken van hoop in moeilijke tijden, en het werd vaak gegeven als een bemoedigend geschenk.

Waar kun je heel veel sneeuwklokjes zien?

Zoals gezegd zijn er op Texel heel veel, maar dat is best ver weg. In Wolfheze kun je terecht voor verschillende soorten, zie boven.

Mooie plekken wat dichter in de buurt zijn:

• Landgoed Baak, Wichmondseweg 19, Baak
• Landgoed Hackfort, Baakseweg 8 in Vorden
• Landgoed de Klevenhorst, Van Heeckerenweg 13, Hummelo